พื้นผิวของโลกที่เรายืนอยู่นี้ประกอบด้วยส่วนที่เป็นพื้นน้ำ 3 ส่วน และพื้นดิน 1 ส่วน ที่ปกคลุมพื้นผิวโลกอยู่เป็นชั้นบางๆ  

ดังนั้น ถ้าเปรียบโลกของเราเหมือนแอปเปิล 1 ผล

แต่ใน 1 ส่วนที่เป็นพื้นดินนี้้ พื้นที่มากกว่าร้อยละ 50 หรือเกินกว่าครึ่งหนึ่งเป็นส่วนของทะเลทราย ขั้วโลก หรือเป็นเทือกเขาที่สูงชัน ซึ่งมีความแห้งแล้ง หนาวเย็น หรือไม่เหมาะแก่การใช้ประโยชน์ได้ จึงจำเป็นต้องตัดออกไป

ในส่วนของพื้นดินที่เหลืออยู่อีกครึ่งหนึ่งนั้น มีเพียงร้อยละ 60 เท่านั้น ที่สามารถใช้เพาะปลูกได้ดี ส่วนที่เหลือต้องตัดทิ้งไปเนื่องจากเป็นพื้นที่ที่มีข้อจำกัดในการใช้ เช่น สภาพพื้นที่ไม่เหมาะสม ดินตื้น หรือดินไม่อุดมสมบูรณ์

ดังนั้นเมื่อปอกเอาเฉพาะส่วนของเปลือก
แอปเปิลซึ่งเปรียบเสมือนพื้นผิวโลกที่มีดินปกคลุมอยู่ออกมา จะเห็นว่า นี่คือส่วนที่เป็นพื้นดินที่เราสามารถใช้ประโยชน์ในการเพาะปลูกพืช เพื่อผลิตอาหารเลี้ยงชีวิตของคนทั้งโลก ซึ่งเปรียบเทียบกับพื้นที่ผิวโลกทั้งหมดแล้ว มีอยู่เพียงร้อยละ 10 เท่านั้น
ยิ่งไปกว่านั้น พื้นที่เหล่านี้ในปัจจุบันยังถูกใช้เพื่อประโยชน์อื่นๆ ด้วย เช่น ที่อยู่อาศัย เมือง สวนสาธารณะ โรงงานต่างๆ เป็นต้น ทำให้ที่ดินที่จะใช้เพื่อการเพาะปลูกจริงๆ นั้นยิ่งลดน้อยลงไปอีก